woensdag 20 januari 2010

Foto's ivm pagina Miep Gies

Fotos : van boven naar beneden :
Margot Frank, anne, Edith Holländer-Frank, Otto Frank, Miep en haar echtgenoot Jan, de ingang van de schuilplaats.
Midden : het huis in de Prinsengracht te Amsterdam.
De gevangenis in Amsterdam.

Hommage aan Miep Gies ((1909 - 2010)

MEMORY VERPLICHTING
Miep Gies stierf op 11 januari 2010, ze was één van de mensen die voor de familie Frank gezorgd hebben tijdens W O II. Ze werd geboren Hermine Santrouschitz in een Duitse familie in Wenen.
Toen ze 11 was, werd ze naar Nederland gestuurd (Leiden), wegens het voedseltekort in Oostenriijk.
In Nederland kreeg ze de bijnaam Miep. In 1940, bij het uitbreken van de oorlog, was ze werkzaam als assistent van Otto Frank, eigenaar van een pectine productiebedrijf te Amsterdam.
Door de groeiende bedrijging van het nazi-regime voor de Joden, besliste de familie Frank in 1942, (Otto - zijn vrouw Edith - hun dochters Anne en Margot) zich te verstoppen in het achterhuis van het bedrijf en lieten geloven dat ze naar Zwitserland waren gevlucht. Kort nadien kwam de bevriende familie Van Pels, alsook Miep's tandarts Fritz Pfeffer zich ook verbergen in de schuilplaats, dus in totaal 8 personen. Twee jaar lang zorgden Miep en haar man Jan, met wie ze in '41 huwde, met grote risico's, voor voedsel en nieuws van de buitenwereld. Ze werden daarin geholpen door Miep's collega's Viktor Kugler, Johannes Kleinman en Bep Voskuijl. Anne, de jongste dochter van de Franks hield een dagboek op papier ook door Miep bezorgd.
Helaas, op 4 augustus 1944, door verraad, werden ze allemaal door de Gestapo opgepakt en naar concentratiekampen gestuurd. Toen de Gestapo arriveerde, was Miep op haar kantoor, ze hoorde aan zijn Weens accent dat één van de officieren een Oostenrijker was. Ze begon met hem te praten met wat charme, wellicht heeft het haar leven gered. Haar collega's werden ook aangehouden.
Later ging ze onderhandelen op het hoofdkwartier van de Gestapo om ze vrij te krijgen, maar tevergeefs.
Wanneer ze terug keerde naar de schuilplaats, vond ze Anne's dagboek op de grond. Ze nam het mee maar leesde het niet.
Een jaar later kwam Otto Frank alleen terug uit Auchwitz. Hij wist dat zijn vrouw en de vrienden het niet hadden overleefd, maar hoopte zijn twee dochters terug te vinden.
Twee maanden later ontving hij een brief die melde dat de meisjes gestorven waren in Bergen-Belsen, minder dan een maand voor de bevrijding van het kamp door de Britten. Miep herinnerde zich toen het dagboek van Anne en gaf het aan haar vader. In 1947 verscheen "Het Dagboek van Anne Frank", het werd een bestseller.
Nooit wou Ottio Frank weten wie ze verraden had. Miep werd gedecoreerd, de Israëlische Holocaust Memorial, Yad Vachem, vereerde haar. Ze kreeg ook een decoratie van de Duitse regering.
Elk jaar op 4 augustus sluitte ze zich op, wou niemand zien. In 1987 schreef ze een boek "Anne Frank remembered". De film van Jon Blair, in 1966 "Anne Frank remembered" won een Oscar. Blair nam Miep mee naar Hollywood, waar ze een staande ovatie kreeg.
ZIE FOTO's volgende pagina.